“Voor een eerlijke selectie moet iedereen hetzelfde examen doen: Klim in die boom, alstublieft.”
De dieren in het plaatje staan symbool voor de innerlijke en uiterlijke diversiteit van mensen: in essentie zijn we verschillend. Alleen als hier met erkenning, respect en plezier wordt omgegaan, kunnen en willen we ons ontwikkelen.
In Carl Huters wereld van de psycho-fysiognomie kom je deze afbeelding geregeld tegen, ook in de lezing van Wilma Castrian over “Het innerlijke kind” bij het stukje over het principe van de pedagogiek
Vanuit mijn 40-jarige onderwijsachtergrond spreekt deze tekening mij bijzonder aan. Ik heb ervaren dat de intellectuele en lichamelijke lat voor iedereen even hoog werd gelegd: van uren stilzitten in de klas tot het touwklimmen tijdens de gymles, van bepaald aantal woorden lezen tijdens de drie-minutentest tot de grote lappen tekst in de geschiedenisboekjes. Met een plezier als iemand daarin slaagde, het was immers een bijdehand kind, maar vooral met een enorm gevoel van machteloosheid als kinderen die door de overheid bepaalde lat niet konden halen. Zelfs met veel extra inspanningen van het kind, de ouders en de leerkracht, en de gedachte dat die lat de komende jaren ook niet voor hem haalbaar zou zijn. Wat konden we als leerkracht doen als de resultaten van leerrendement-onderzoeken ons vermoeden bevestigden en onze handelingsplannen beperkt effectief bleken? Wat deed dat met al die kinderen en hun aangeboren verlangen om zich te ontwikkelen? Spreek ik terecht in de verleden tijd of is er niets veranderd?
Nog een laatste vraag: hoe zou de wereld eruit zien als we allemaal uiteindelijk over dezelfde capaciteiten beschikken en alle gestelde doelen behaald zijn?
Deze afbeelding heb ik gebruikt voor een nieuwe ontmoetingsplek op Facebook, speciaal voor mensen met enige kennis van de psycho-fysiognomie, psychognomie en karakterdiagnostiek. We leren immers ook veel van elkaar door digitaal en tijdens bijeenkomsten contact te onderhouden en uit te breiden, vooral gericht op cliëntbenadering en coachactiviteiten.
Samen kunnen we deze wereld met een enorme diversiteit aan mensen, met onze verschillende achtergronden in onderwijs, gezondheidszorg, kunst en nog veel meer, op een bijzondere manier verrijken.
Sterker nog: we zijn er al mee begonnen!